Η ανακυκλωσιμότητα των οχημάτων αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά θέματα για την αυτοκινητοβιομηχανία και κάθε χρόνο ενισχύεται η προσπάθεια για να ανακυκλώνονται τα υλικά των αυτοκίνητων. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν δεσμευθεί για βέλτιστη χρήση των διαθέσιμων πόρων, ενσωματώνοντας στη στρατηγική τους τη χρήση πράσινων ή ανακυκλώσιμων υλικών, ώστε να υποστηρίζονται τα κανάλια ανακύκλωσης και να μειωθεί το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.
Οι προβλέψεις αναφέρουν ότι μέχρι το 2060, η γη θα κατοικείται από δέκα δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) εκτιμά πως η χρήση πρώτων υλών θα πρέπει να διπλασιαστεί για να ακολουθήσει την αύξηση του πληθυσμού, γεγονός το οποίο θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στο περιβάλλον. Δεδομένου ότι το αυτοκίνητο δημιουργεί συνέπειες για το περιβάλλον, η χρήση φυσικών πόρων για την κατασκευή του, αλλά και η απόσυρση είναι ζητήματα τα οποία έχουν απασχολήσει όλους τους κατασκευαστές. Με δεδομένη την ανάγκη μείωσης του κόστους παραγωγής, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων θα πρέπει να βρουν λύσεις στα εξής:
- Προμήθεια υλικών από αξιόπιστες εφοδιαστικές αλυσίδες (οι οποίες σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον και τη δεοντολογία)
- Υπεύθυνη διαχείριση των αναλώσιμων προϊόντων (όπως οι μπαταρίες των ηλεκτρικών οχημάτων)
- Χρήση υλικών συμβατών προς την κυκλική οικονομία, με έμφαση στην ανάγκη ανακύκλωσης οχημάτων που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους και την ανακύκλωση υλικών που είναι περιορισμένα
- Χρήση λιγότερων φυσικών πόρων που είναι περιορισμένοι και κατ’επέκταση αυξάνουν σημαντικά την τιμή τους
- Εξάλειψη ουσιών που μπορούν εν δυνάμει να γίνουν επικίνδυνες, βάσει των κανονισμών.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκύπτουν από το σχεδιασμό των οχημάτων έχουν ληφθεί υπόψιν στα πρόσφατα λανσαρίσματα των νέων μοντέλων. Ήδη από το αρχικό στάδιο του σχεδιασμού, τα αυτοκίνητα πρέπει να περιλαμβάνουν ανακυκλώσιμα υλικά, τα οποία αξιολογούνται από τον ίδιο τον κατασκευαστή. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν ήδη παρουσιάσει τα πρώτα πρωτότυπα αυτοκινήτων που διαθέτουν ανακυκλώσιμα υλικά ή υλικά από φυσικούς πόρους. Επίσης, διάφορες κοινοπραξίες έχουν δημιουργηθεί ώστε να γίνεται κοινή χρήση ανακυκλώσιμων, φυσικών υλικών στα οχήματα αυτά.
Τα νέα μοντέλα περιέχουν κατά μέσο όρο περίπου 3% ανακυκλώσιμα υλικά σε ανακυκλώσιμα υλικά που αφορούν σε:
- Χρήση φυσικών ινών για την ενίσχυση του ταμπλό
- Ανακυκλωμένο πολυπροπυλένιο στις προστατευτικές ποδιές (για τον αέρα κάτω από το δάπεδο, κάτω από το ρεζερβουάρ, στον αερόσακο, στους εμπρός / πίσω θόλους και στους εμπρός / πίσω προφυλακτήρες)
- Ανακυκλωμένο πολυαμίδιο στα τάσια των τροχών και στο συγκρότημα βεντιλατέρ-κινητήρα.
Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα παραμένει προτεραιότητα κάθε αυτοκινητοβιομηχανίας. Για παράδειγμα, η ανακύκλωση ελαστικών ή η ανακύκλωση καουτσούκ, είναι η διαδικασία ανακύκλωσης ελαστικών, που δεν είναι πλέον κατάλληλα για χρήση σε οχήματα, λόγω φθοράς που δεν μπορεί να επιδιορθωθεί. Αυτά τα ελαστικά αποτελούν μία σημαντική πηγή απορριμμάτων, λόγω του μεγάλου όγκου που παράγεται, της ανθεκτικότητας των ελαστικών και των εξαρτημάτων του ελαστικού που δημιουργούν προβλήματα στο περιβάλλον.
Επειδή τα ελαστικά είναι εξαιρετικά ανθεκτικά και δεν βιοδιασπώνται, καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις στους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων και προκαλούν ρύπανση από καουτσούκ. Το 1990, υπολογίστηκε ότι πάνω από 1 δισ. άχρηστα ελαστικά υπήρχαν σε αποθέματα στις ΗΠΑ, ωστόσο από το 2015, μόνο 67 εκατ. ελαστικά παραμένουν σε αποθέματα. Από το 1994 έως το 2010, η Ευρωπαϊκή Ένωση αύξησε την ποσότητα των ελαστικών που ανακυκλώνονται από το 25% των ετήσιων απορρίψεων σε σχεδόν 95%, με περίπου τα μισά από τα ελαστικά στο τέλος του κύκλου ζωής τους να χρησιμοποιούνται για ενέργεια, κυρίως στην τσιμεντοβιομηχανία.
Η πυρόλυση και η αποβουλκανοποίηση θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ανακύκλωση. Εκτός από τη χρήση ως καύσιμο, η κύρια τελική χρήση των ελαστικών είναι για αλεσμένο καουτσούκ. Το 2017, το 13% των αμερικανικών ελαστικών, που αφαιρέθηκαν από την κύρια χρήση τους, πωλήθηκαν στην αγορά μεταχειρισμένων ελαστικών. Από τα ελαστικά που διαλύθηκαν, το 43% κάηκε ως καύσιμο από ελαστικό, με το τσιμέντο να είναι ο μεγαλύτερος χρήστης, άλλο 25% χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή ελαστικού εδάφους, το 8% χρησιμοποιήθηκε σε έργα πολιτικού μηχανικού, το 17% διατέθηκε σε χωματερές και το 8% είχε άλλες χρήσεις.
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, τα νεκροταφεία ελαστικών αποτελούν σημαντικό περιβαλλοντικό κίνδυνο προκαλώντας ρύπους και άλλες προκλήσεις. Για παράδειγμα, το νεκροταφείο ελαστικών Sulaibiya στο Κουβέιτ έχει επανειλημμένες πυρκαγιές υψηλής τοξικότητας.
Με πληροφορίες από TEE Newsletter
