Η Statkraft αναβαθμίζει τα υδροηλεκτρικά της φράγματα

«Έχουμε πολλά έργα που έχουν στόχο την ενίσχυση των φραγμάτων μας, ώστε να μπορούν να είναι ανθεκτικά σε βροχοπτώσεις τόσο ακραίες όσο δεν είχαμε στο παρελθόν», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Christian Rynning-Tønnesen, στους Financial Times. Τα φράγματα που πρόκειται να αναβαθμιστούν περιλαμβάνουν τον υδροηλεκτρικό σταθμό Trollheim των 130MW στη νότια Νορβηγία, το εργοστάσιο Høyanger 106 MW στα δυτικά της χώρας και το εργοστάσιο Rana 500 MW στα βόρεια.

Η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι απαραίτητη για το ενεργειακό σύστημα της Νορβηγίας, καθώς οι σχεδόν 1.800 υδροηλεκτρικοί σταθμοί σε όλη τη χώρα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 90% της ηλεκτροπαραγωγής της. Τα υδροηλεκτρικά συνέβαλαν ώστε η Νορβηγία να γίνει ένας σημαντικός εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας προς τη Βρετανία και την ΕΕ, με ένα καλώδιο μήκους 450 μιλίων μεταξύ Νορβηγίας και Αγγλίας που ενεργοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2021.

Ωστόσο, η Statkraft ανακοίνωσε ότι έχει παρατηρήσει μια «αύξηση των απροσδόκητων έντονων βροχοπτώσεων και των ακραίων καιρικών συνθηκών λόγω της κλιματικής αλλαγής», προσθέτοντας ότι αυτή ήταν μια «πολύ σοβαρή εξέλιξη που [ . . .] πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ' όψιν». Τον Αύγουστο, το φράγμα στο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής Braskeriedfoss, ιδιοκτησίας της Hafslund Eco, στη νότια Νορβηγία, κατέρρευσε μερικώς εξαιτίας έντονων βροχοπτώσεων, ενώ η υπερβολική ποσότητα νερού προκάλεσε επίσης ζημιά στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας.

Η προστασία των φραγμάτων από τις έντονες βροχοπτώσεις απασχολεί όλο και περισσότερο τους φορείς εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικής ενέργειας: αρκετά φράγματα στη Γαλλία έχουν εξοπλιστεί με ειδικά συστήματα για να τα βοηθήσουν να αποδεσμεύσουν ποσότητες υδάτων. Η Statkraft είπε ότι το έργο της περιλαμβάνει την κατασκευή «νέων πυλών διαρροής οι οποίες μπορούν να διαχειριστούν μεγάλες ποσότητες νερού σε σύντομο χρονικό διάστημα», ενώ ορισμένα φράγματα θα αντικατασταθούν.

Καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη αυξάνεται, κάθε επιπλέον κλάσμα του ενός βαθμού Κελσίου στη θερμοκρασία προκαλεί όλο και πιο ακραία και συχνά καιρικά φαινόμενα, επιδεινώνοντας τις πλημμύρες και τις ξηρασίες. Η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας υπολογίζεται ήδη σε τουλάχιστον 1,1^oC σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Οι ακραίες βροχοπτώσεις δεν είναι η μόνη απειλή για τους παραγωγούς υδροηλεκτρικής ενέργειας που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.

Πέρυσι η νορβηγική κυβέρνηση έκανε λόγο για πιθανό περιορισμό των εξαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας μετά την εξάντληση των δεξαμενών εξαιτίας του ξηρού καιρού. Σύμφωνα με την Statkraft, το έργο αξίας 700 εκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση των φραγμάτων οφείλεται επίσης στην «αυξημένη απειλή της τρομοκρατίας που σχετίζεται με κρίσιμες υποδομές», αν και αρνήθηκε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Το έργο έρχεται σε μία συγκυρία κατά την οποία η εταιρεία εργάζεται με στόχο την επέκταση του χαρτοφυλακίου της στις ΑΠΕ και πέραν της παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας στη Νορβηγία, η οποία αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής δυναμικότητας της, ύψους 19GW.

Ωστόσο, η Statkraft διαθέτει επίσης εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας, φυσικού αερίου, βιομάζας και ηλιακής ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρώπη και αλλού σε ολόκληρο τον κόσμο. Στόχος της είναι να αναπτύξει 2,5-3 GW νέας χωρητικότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ετησίως έως το 2025 και 4 GW ετησίως έως το 2030. Στο πλαίσιο μιας μεγάλης συμφωνίας το Νοέμβριο, η Statkraft συμφώνησε να αγοράσει την ισπανική εταιρεία ΑΠΕ Enerfin, η οποία διαθέτει χαρτοφυλάκιο περίπου 1,5 GW αιολικής και ηλιακής ενέργειας είτε σε λειτουργία είτε υπό κατασκευή έναντι 1,8 δισ. ευρώ.

Το 2023 ήταν μια δύσκολη χρονιά για πολλές εταιρείας που αναπτύσσουν πρότζεκτ στον τομέρα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με τα υψηλά επιτόκια και άλλα αυξανόμενα κόστη να πλήττουν ορισμένα υπεράκτια αιολικά έργα υψηλού προφίλ. Ωστόσο, ο Rynning-Tonnesen τονίζει, μιλώντας στους FT, ότι η Statkraft «πάντα υπέθετε ότι τα επιτόκια θα ανέβουν ξανά» και δε συνυπολογίζει τα μακροπρόθεσμα χαμηλά επιτόκια στις προβλέψεις της. «Για εμάς, αυτό που συνέβη τα τελευταία δύο χρόνια είναι ότι τα επιτόκια έχουν φτάσει ακριβώς στα επίπεδα που είχαμε υποθέσει», όπως σημειώνει, ενώ προσθέτει: «Άρα, δεν αλλάζουμε κανέναν υπολογισμό. Γινόμαστε, όμως, πιο ανταγωνιστικοί, γιατί άλλοι χρειάστηκε να αυξήσουν τα δικά τους απαιτούμενα ποσοστά απόδοσης».