Οι σύγχρονες πρακτικές εξόρυξης ενσωματώνουν συνήθως τεχνολογικές λύσεις στις εξορυκτικές λειτουργίες για τη βελτίωση της λειτουργικής απόδοσης. Ενώ η ανταγωνιστικότητα είναι ένας επιτακτικός λόγος για την υιοθέτηση της καινοτομίας, η ανάπτυξη τεχνολογιών και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (AI), μπορούν επίσης να διαδραματίσουν ρόλο στη διαχείριση της υγείας των εργαζομένων, στη μείωση των κινδύνων με σκοπό την ασφάλεια και στη διαχείριση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της εξόρυξης.
Χρόνια μετά από τις στοιχειώδεις (και πλέον παροιμιώδεις) μεθόδους της χρήσης καναρινιών στα ορυχεία για την ανίχνευση επικίνδυνων συνθηκών, ο μηχανικός και τεχνολογικός εξοπλισμός είναι απαραίτητος για την έγκαιρη ανίχνευση κινδύνων σε εξορυκτικά περιβάλλοντα, πολλοί από τους οποίους μπορεί να μην είναι άμεσα ορατοί ή ανιχνεύσιμοι από τους εργαζόμενους σε αυτούς τους χώρους εργασίας.
Η ιστορία της εξορυκτικής τεχνολογίας καταδεικνύει την τεράστια αξία της επένδυσης σε αυτήν για τέτοιους σκοπούς, ιδιαίτερα όταν επιδιώκεται ο συνδυασμός αυξημένης ασφάλειας και προστασίας της ανθρώπινης ζωής μέσω προηγμένων μεθόδων εξόρυξης. Η συνεχής καινοτομία έχει μακρά ιστορία, συνδυάζοντας αυξημένη παραγωγική και λειτουργική απόδοση με την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, τη διαχείριση συμβάντων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Μπορεί η νομοθεσία να ακολουθήσει την τεχνολογία σε θέματα ασφάλειας;
Η νομοθεσία για την ασφάλεια στην εξόρυξη τα τελευταία χρόνια έχει κάνει βήματα προς την κατεύθυνση της ενσωμάτωσης της χρήσης και της εξάρτησης από την τεχνολογία, αλλά το γεγονός αυτό δεν έρχεται χωρίς κινδύνους. Για παράδειγμα, συστήματα αναγνώρισης και προειδοποίησης για πεζούς κοντά σε κινητά μηχανήματα μη σταθερής τροχιάς ή περιοριστές ταχύτητας σε κινούμενα μηχανήματα, χρησιμοποιούνται ευρέως και είναι μέρος της καθημερινής πρακτικής πλέον.
Οι ρυθμιστικές αρχές, πρέπει να διατηρήσουν μια ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ της νομοθεσίας και των προσδοκιών των εργοδοτών, ενώ θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη της τις πρακτικές δυνατότητες των διαθέσιμων τεχνολογιών στην εξόρυξη, να έχουν εύλογες προσδοκίες για το ύψος των επενδύσεων που μπορεί να επιτευχθεί και, ίσως το πιο σημαντικό, να μεριμνούν για την προστασία των θέσεων εργασίας μέσω της διάθεσης επαρκούς χρόνου για την επανεκπαίδευση και την επανατοποθέτηση των εργαζομένων.
Η πρακτική δυνατότητα επίτευξης είναι ένα σημαντικό στοιχείο για τη διασφάλιση της συμμετοχής της βιομηχανίας και της πρόθεσης για τέτοιου είδους αλλαγές γενικότερα. Μόνο το επιχείρημα της τεχνολογικής προόδου και τα αναμενόμενα σχετικά οφέλη, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την πρόωρη νομοθέτηση που θα καταστήσει αδύνατη τη συμμόρφωση των επιχειρήσεων με τη νέα νομοθεσία.
Αυτό δε σημαίνει ότι η νέα νομοθεσία θα πρέπει να αποθαρρύνεται, αλλά μάλλον ότι θα πρέπει να λαμβάνεται προσεκτικά υπόψη η ικανότητα του εξορυκτικού κλάδου γενικότερα να συμμορφώνεται με αυτή.
Η εφαρμογή οποιασδήποτε νέας νομοθεσίας απαιτεί ότι η βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένων των προμηθευτών και των κατασκευαστών των συστημάτων, είναι πλήρως προετοιμασμένη πριν από οποιαδήποτε ημερομηνία έναρξης ισχύος ενός νέου νόμου. Η προετοιμασία αυτή πρέπει να περιλαμβάνει και πτυχές όπως η ολοκλήρωση των απαραίτητων αξιολογήσεων κινδύνου, η επιλογή των κατάλληλων προμηθευτών, η κατανομή επαρκούς προϋπολογισμού, οι ασφαλείς δοκιμές και η ανάπτυξη και επαρκή εκπαίδευση των χρηστών.
Κεντρικό στοιχείο για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης στην ασφάλεια, είναι ο εντοπισμός των κατάλληλων ελέγχων και ισορροπιών ή διασφαλίσεων. Η υπερβολική εξάρτηση από την τεχνολογία μπορεί να εγκυμονεί τους δικούς της κινδύνους, οι οποίοι πρέπει να ληφθούν υπόψη και στη διαδικασία διαχείρισης κινδύνων. Πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ότι η τεχνολογία μπορεί και να αποτύχει. Η ασφαλής χρήση της τεχνολογίας στην εξόρυξη όσον αφορά στη διαχείριση της ασφάλειας, απαιτεί σχεδιασμό για εκείνα τα σενάρια όπου η τεχνολογία δε θα αποφέρει τα αποτελέσματα για τα οποία είναι σχεδιασμένη.
Ένας από τους τομείς με τις μεγαλύτερες επιπτώσεις για την τεχνητή νοημοσύνη και την τεχνολογία στην ασφάλεια στην εξόρυξη είναι η χρήση και η εφαρμογή τους στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση μέσω μεθόδων εικονικής πραγματικότητας μπορεί να παρέχει στους εργαζομένους ρεαλιστική εκπαίδευση, να επιτρέψει πρακτική και ασφαλή αξιολόγηση των εργαζομένων σε εικονικούς χώρους εργασίας και να επιτρέψει την ασφαλή μετάβαση μεταξύ της θεωρητικής εκπαίδευσης και των συνθηκών εργασίας σε πραγματικές συνθήκες.
Όσον αφορά το περιβάλλον και τη μείωση των αποβλήτων, απαιτούνται νέες τεχνολογίες για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της εξόρυξης, βελτιώνοντας τις αναλογίες των προϊόντων που εξορύσσονται έναντι των αποβλήτων που παράγονται και απορρίπτονται. Τέτοιες τεχνολογίες επικεντρώνονται στη μηχανική κοπή, στη διαλογή μεταλλευμάτων με συνδυασμούς αισθητήρων, στην εκτροπή των απορριμμάτων στην πηγή, κ.λπ.
Περαιτέρω τεχνολογικές εξελίξεις θα μπορούσαν να επιφέρουν την εισαγωγή βελτιωμένων τεχνολογιών ανάκτησης για την εκ νέου εκμετάλλευση παλαιών αποβλήτων και τη διάθεση των εναπομένοντων αποβλήτων σε νεότερες και ασφαλέστερες εγκαταστάσεις αποβλήτων με μειωμένες επιπτώσεις για το περιβάλλον. Αυτό θα ενισχύσει τον ρόλο της τεχνολογίας στην προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη εξόρυξη.
Συστήματα παρακολούθησης κινδύνων
Τα χημικά εργοστάσια, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας, τα διυλιστήρια και άλλες μονάδες υψηλής επικινδυνότητας είναι ευάλωτα στον κίνδυνο έκρηξης και άλλων καταστροφικών επιπτώσεων που θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Μια προσέγγιση για την πρόληψη των κινδύνων σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να είναι η ενσωμάτωση της απομακρυσμένης λειτουργίας και παρακολούθησης. Η ελαχιστοποίηση της ανάγκης για άμεση ανθρώπινη παρέμβαση σε κρίσιμες αλλά επικίνδυνες λειτουργίες μειώνει τον κίνδυνο ανθρώπινου λάθους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν το διακύβευμα των καταστροφικών περιβαλλοντικών ατυχημάτων και η προστασία του προσωπικού από πιθανή έκθεση σε επιβλαβή περιβάλλοντα είναι ασυνήθιστα υψηλό.
Οι εξελίξεις στην ανάλυση δεδομένων και στις τεχνολογίες αισθητήρων διευκολύνουν την παρακολούθηση των παραμέτρων ασφαλείας σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας την έγκαιρη παρέμβαση και τον περιορισμό του κινδύνου. Με αυτόν τον τρόπο, οι εξορυκτικές λειτουργίες μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους μέσω της έγκαιρης και αυτόματης ανίχνευσης δεδομένων εκτός των ορίων ασφαλείας που υποδεικνύουν πιθανούς κινδύνους.
Πολλά βιομηχανικά μηχανήματα έχουν ήδη βελτιωμένες δυνατότητες συλλογής και ερμηνείας δεδομένων που επιτρέπουν στους χειριστές να παρακολουθούν, για παράδειγμα, το CO2 και άλλες επιβλαβείς εκπομπές σε πραγματικό χρόνο. Αυτό μπορεί να διευκολύνει τις έγκαιρες διορθωτικές ενέργειες πριν συμβεί οποιαδήποτε βλάβη στο περιβάλλον, επιτρέποντας έτσι μια πιο βιώσιμη και υπεύθυνη προσέγγιση για την εξόρυξη και την επεξεργασία των πόρων.
Είναι η τεχνητή νοημοσύνη η απόλυτη λύση;
Ως πρόβλεψη για το μέλλον, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) θα αλλάξει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο η εξόρυξη προσεγγίζει τις εκτιμήσεις κινδύνου, την περιβαλλοντική παρακολούθηση, τις προβλέψεις επιπτώσεων και τις μεθόδους εκπαίδευσης του προσωπικού. Χρησιμοποιώντας ψηφιακά δίδυμα, εικονικά περιβάλλοντα και προσομοιωμένα σενάρια, οι αρμόδιοι μπορούν να εντοπίσουν πιθανούς κινδύνους και να πραγματοποιήσουν ασκήσεις εκπαίδευσης, χωρίς να εκθέσουν το προσωπικό στους κινδύνους που απαντώνται σε πραγματικές συνθήκες.
Επιπλέον, για την ελαχιστοποίηση του χρόνου διακοπής λειτουργίας και τον εντοπισμό απρόβλεπτων κινδύνων για την ανθρώπινη ζωή, οι ομάδες συντήρησης μπορούν να αξιολογήσουν και να επιθεωρήσουν ένα εικονικό τρισδιάστατο περιβάλλον πριν από τη φυσική συντήρηση. Παρόμοια με αυτό, τα τρισδιάστατα περιβάλλοντα θα είναι πολύτιμα σε καταστάσεις απόκρισης έκτακτης ανάγκης και διάσωσης για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής ασφάλειας και της ασφάλειας των εργαζομένων πριν κληθούν να εργαστούν σε μη ασφαλείς συνθήκες.
Ωστόσο, η ενοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης και άλλων αυτοματοποιημένων λύσεων παρουσιάζει επίσης προκλήσεις, ιδίως όσον αφορά την ακεραιότητα των δεδομένων. Η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας τεχνολογίας έγκειται συχνά στην ποιότητα, την ποσότητα και τη συχνότητα των δεδομένων στα οποία βασίζεται. Είτε συλλέγονται δεδομένα από μη αυτόματη εισαγωγή ή πρόκειται για δεδομένα που προέρχονται από άλλες τεχνολογίες, όπως αισθητήρες, βίντεο ή συσκευές παρακολούθησης, υπάρχουν εγγενείς κίνδυνοι και στις δύο μεθόδους συλλογής δεδομένων που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ομοίως, η κυβερνοασφάλεια θα καταστεί μία σημαντική παράμετρος των πρωτοκόλλων ασφάλειας εντός των πλαισίων υγείας και ασφάλειας, δεδομένων των κινδύνων για την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα τα συστήματα που έχουν παραβιαστεί.
Το δίλημμα της εφαρμογής των τεχνολογιών
Κατά την επιλογή των κατάλληλων τεχνολογιών είναι απαραίτητη μια προσαρμοσμένη προσέγγιση. Οι λύσεις πρέπει να ευθυγραμμίζονται με συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες και απαιτήσεις ασφάλειας, οι οποίες ανταποκρίνονται στους κινδύνους μιας συγκεκριμένης εγκατάστασης, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται ότι αντιμετωπίζονται και ελέγχονται τυχόν κίνδυνοι που παρουσιάζονται από την εισαγωγή ή τη χρήση μιας τεχνολογίας. Η επιλογή της κατάλληλης τεχνολογίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ικανότητες αυτών που την επιλέγουν.
Η υιοθέτηση της καινοτομίας αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο των στρατηγικών ασφάλειας και περιβάλλοντος. Δίνοντας προτεραιότητα στις προληπτικές επενδύσεις στην τεχνολογία, η βιομηχανία μπορεί να καλλιεργήσει μια κουλτούρα ασφάλειας, βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας.
Με πληροφορίες από miningreview.com
