Μετά από δύο πρόσφατες περιόδους ανασκαφών στην τοποθεσία Sikait, σε ένα σύνολο κτιρίων που περιβάλλουν τα ορυχεία σμαραγδιών της Αιγύπτου στην ανατολική έρημο κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ορισμένα από τα κτίρια ήταν κατειλημμένα ή ακόμη και χτισμένα από τους Blemmyes, νομαδικές φυλές που ζούσαν στην περιοχή κατά τα τέλη του 4ου αιώνα.
Η ανασκαφή που διεξήχθη στον κύριο ναό του Sikait, το Μεγάλο Ναό, επέτρεψε επίσης στην ερευνητική ομάδα να αναδείξει δύο τέλεια διατηρημένα τελετουργικά ιερά, το ένα από τα οποία παραμένει άθικτο και χρονολογείται μεταξύ 4ου και 5ου αιώνα μ.Χ. Η ομάδα ανέσκαψε επίσης ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτιριακά συγκροτήματα, το Τριμερές Κτίριο, το οποίο πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε τόσο ως κατοικία όσο και ως αποθήκη για τα σμαράγδια που εξήχθησαν από τα ορυχεία.
Χαρτογράφηση των ορυχείων
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Thetis, οι ερευνητές εξηγούν ότι οι ανασκαφές ξεκίνησαν με μια έρευνα των περιοχών εξόρυξης στις οποίες βρέθηκαν έως και έντεκα ζώνες εξόρυξης γύρω από το Wadi Sikait, την ξηρή κοιλάδα στην οποία βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος. Για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε λεπτομερής τοπογραφική μελέτη των δύο σημαντικότερων ορυχείων. Η μελέτη εδειξε ότι ένα από τα ορυχεία αποτελούνταν από εκατοντάδες στοές και είχε βάθος μεγαλύτερο από 40 μέτρα.
Η έρευνα επέτρεψε επίσης στην ομάδα να καθορίσει ότι η εξόρυξη μεγάλης κλίμακας ξεκίνησε μόνο όταν εντοπίστηκαν οι πιο παραγωγικές φλέβες. Σύμφωνα με τον Joan Oller Guzmán, ο οποίος ηγήθηκε των ανασκαφών, οι περιοχές εξόρυξης περιελάμβαναν υλικοτεχνικές υποδομές όπως μικρούς οικισμούς, νεκροπόλεις, μονοπάτια, χώρους εργασίας και παρατηρητήρια. Αυτός ο τύπος οργάνωσης αποτελεί απόδειξη της πολυπλοκότητας και της έντασης των διαδικασιών που απαιτούνται για την εξαγωγή του beryl, του ορυκτού από το οποίο λαμβάνονται τα σμαράγδια.
Η εμπλοκή του στρατού
Για τον Oller Guzmán και τους συναδέλφους του, το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό αυτών των ορυχείων είναι ένα σημαντικό σύνολο αρχαίων επιγραφών που επιτρέπουν στους ερευνητές να συμπεράνουν πληροφορίες για το ποιος εργάστηκε εκεί και πώς κατανεμήθηκαν οι εργασίες. Ανάμεσα στις επιγραφές υπάρχει μια ρωμαϊκή λεγεώνα, η οποία θα αποδείκνυε για πρώτη φορά ότι ο ρωμαϊκός στρατός συμμετείχε άμεσα στην εκμετάλλευση των σμαραγδιωρυχείων της Αιγύπτου «όχι μόνο για να τα υπερασπιστεί αλλά και πιθανώς για να βοηθήσει στην κατασκευή τους», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Oller Guzmán.
Εκτός από αυτές τις ανακαλύψεις, η αποτύπωση της περιοχής οδήγησε τους αρχαιολόγους να τεκμηριώσουν δεκάδες νέους οικισμούς, ορυχεία, υποδομές, ακόμη και μια νεκρόπολη με πάνω από 100 τάφους, η οποία έχει προσθέσει στη γνώση των αρχαίων ταφικών τελετών και στα κοινωνικά χαρακτηριστικά της κοινότητας. εκεί λίγο πριν εγκαταλειφθεί ο χώρος. Κατά την άποψη της ομάδας, τα συνδυασμένα ευρήματα σηματοδοτούν ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα σμαράγδια εξήχθησαν και εμπορευματοποιήθηκαν στην ελληνορωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο.
Με πληροφορίες από mining.com
