Το πλαστικό είναι φθηνό, ελαφρύ και απίστευτα ευέλικτο, με ιδιότητες που το καθιστούν ιδανικό για πολλές εφαρμογές. Ωστόσο, αυτές οι εξαιρετικές ιδιότητες του πλαστικού έχουν συμβάλλει στην ευρεία χρήση του και στην παραγωγή εκατοντάδων εκατομμυρίων τόνων πλαστικών απορριμμάτων σε ετήσια βάση τα οποία συχνά απορρίπτονται ανεξέλεγκτα δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα σε πολλά φυσικά οικοσυστήματα.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της California στο Riverside (UCR), έχουν κάνει ένα βήμα πιο κοντά στην εύρεση χρήσης για αυτά τα πλαστικά απόβλητα. Πρόσφατα ανέπτυξαν μια μέθοδο για τη μετατροπή των πλαστικών αποβλήτων σε μια εξαιρετικά πορώδη μορφή άνθρακα ή ξυλάνθρακα που διαθέτει τεράστια ειδική επιφάνεια (περίπου 400 m2 ανά γραμμάριο μάζας).
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό το υλικό θα μπορούσε δυνητικά να λειτουργήσει ως πρόσθετο εδάφους για τη βελτίωση της συγκράτησης του νερού αλλά και ως λιπαντικό εδάφους καθώς διασπάται με φυσικό τρόπο.
Η διαδικασία μετατροπής του πλαστικού σε αυτή τη μορφή ξυλάνθρακα περιλαμβάνει την ανάμειξη ενός από τους δύο κοινούς τύπους πλαστικού -πολυστυρένιο ή τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET)- με παραπροϊόντα καλαμποκιού, όπως μίσχοι, φύλλα, φλοιοί και στάχυα που παραμένουν στο χωράφι μετά τη συγκομιδή του καλαμποκιού. Το μείγμα στη συνέχεια επεξεργάζεται με μεγάλη ποσότητα ζεστού νερού υπό πίεση, μια διαδικασία γνωστή ως hydrothermal carbonization οπότε και παράγεται εξαιρετικά πορώδης άνθρακας.
Η νέα μελέτη βασίστηκε σε παλαιότερη έρευνα της ομάδας που περιέγραφε έναν ενεργειακά αποδοτικό τρόπο χρήσης του καλαμποκιού μόνο για την παραγωγή ενεργού άνθρακα προς χρήση για τον καθαρισμό του πόσιμου νερού. Στην προηγούμενη έρευνα, ο ξυλάνθρακας που παρασκευάστηκε μόνο από απόβλητα καλαμποκιού, ενεργοποιήθηκε με υδροξείδιο του καλίου και ήταν ικανός να απορροφήσει το 98% της βανιλίνης σε δείγματα νερού στο πλαίσιο εργαστηριακών δοκιμών.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν εάν ο ενεργός άνθρακας που παρασκευάζεται από συνδυασμό καλαμποκιού και πλαστικού θα μπορούσε επίσης να είναι ένα αποτελεσματικό μέσο επεξεργασίας νερού. Αν αυτό ίσχυε, τα πλαστικά απόβλητα θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν για τον καθαρισμό υδάτων.
«Ωστόσο, ο ενεργός άνθρακας που παράγεται από το μείγμα απορρόφησε μόνο περίπου το 45% της βανιλίνης στα εργαστηριακά δείγματα νερού, καθιστώντας τον αναποτελεσματικό μέσο για ευρεία χρήση σε συστήματα καθαρισμού υδάτων. Θεωρούμε ότι πιθανά υπάρχει κάποιο υπολειμματικό πλαστικό στην επιφάνεια του ξυλάνθρακα, το οποίο εμποδίζει την υψηλή απορρόφηση των μορίων της βανιλίνης στην επιφάνεια. Ωστόσο, η δυνατότητα παραγωγής ξυλάνθρακα υψηλού πορώδους συνδυάζοντας πλαστικά και φυτικά απόβλητα βιομάζας, είναι μια σημαντική ανακάλυψη». ανέφερε ο Kandis Leslie Abdul-Aziz, επίκουρος καθηγητής χημικής και περιβαλλοντικής μηχανικής στο UCR.
«Επίσης το προϊόν μας είναι ένας πολύ χρήσιμος βιο-ξυλάνθρακας με πολύ μεγάλη ειδική επιφάνεια. Επομένως, ακόμη και αν σταματήσουμε απλώς στον ξυλάνθρακα και δεν τον μετατρέψουμε σε ενεργό άνθρακα, νομίζω ότι υπάρχουν πολλές εφαρμογές στις οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί», κατέληξε ο Abdul-Aziz.
Με πληροφορίες από inceptivemind.com
