Η χρήση εκρηκτικών υλών για την εξόρυξη πετρωμάτων είναι ευρέως διαδεδομένη ήδη από τα μέσα του 17ου αιώνα, λίγοι όμως γνωρίζουν για τη χρήση τους σε έργα τέχνης. Ο όρος Detonography (- detonator) χαρακτηρίζει μια μορφή γλυπτικής μετάλλου, συνήθως χαλκού, με τη χρήση εκρηκτικών υλών.
Η Detonography αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 1985 από την εικαστικό Evelyn Rosenberg με τη βοήθεια των μηχανικών του New Mexico Institute of Mining and Technology, στο Νέο Μεξικό, και πρόκειται για μνημειακά γλυπτά μεγάλης κλίμακας με περίπλοκες απεικονίσεις στην επιφάνεια. Έκτοτε, έχουν δημιουργεί περισσότερα από 40 τέτοια έργα τέχνης και φιλοξενούνται σε δημόσιους χώρους, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στο εξωτερικό.
Η καλλιτέχνης χρησιμοποίει μια συστάδα αποτελούμενη από εκρηκτικές ύλες μικρής ισχύος, φύλλα μετάλλων και διάφορα υφάσματα, δέρματα, κ.τλ. Με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά εκμεταλλεύεται τα αποτελέσματα της έκρηξης για να δημιουργήσει τα έργα της, καθώς ανόμοια μέταλλα συγκολλούνται και δημιουργούνται ανυψώματα ή εκβαθύνσεις στις επιφάνειες τους.
Σε πρώτο στάδιο το έργο σχεδιάζεται σε καμβά και μεταφέρεται σε ένα φύλλο μετάλλου που λειτουργεί ως βάση, ώστε να δημιουργηθεί το ζητούμενο καλούπι. Σε αυτό εκχέεται πηλός και αποτυπώνεται η ανάγλυφη εικόνα. Εν συνεχεία το καλούπι καλύπτεται από διάφορες μεταλλικές πλάκες και ένα ειδικό εύκαμπτο εκρηκτικό φύλλο με βάση τον PENT ή RDX. Τέλος, πραγματοποιείται η πυροδότηση.
Όταν γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες, το έργο μεταφέρεται σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου και πυροδοτείται. Με το πέρας της ανατίναξης, η μεταλλική πλάκα γυαλίζεται και επεξεργαζεται με διάφορα χημικά για να δημιουργηθούν πατίνες σε διάφορα χρώματα. Το φινίρισμα κάθε έργου γίνεται σχεδόν σαν ζωγραφική καθώς οι λεπτομέρειες αναδεικνύονται από το «εκρηκτικά» δημιουργημένο καλούπι.
Με πληροφορίες από Newsletter EXTRACO, Ιανουάριος 2022
