Η Κατερίνα Δοντά είναι επιβλέπουσα μηχανικός εργολαβικής ομάδας της εξορυκτικής εταιρείας ΝΕΡΙΚΑΤ και εργάζεται σε μεταλλείο λευκολίθου. Η Κατερίνα επέλεξε συνειδητά τον τομέα εργασίας της και εξελίσσεται διαρκώς ως επαγγελματίας, ανταποκρινόμενη ουσιωδώς στα καθήκοντα της θέσης της και ηχηρά απέναντι στην προκατάληψη, την αμφισβήτηση και τα «πυροτεχνήματα».
Ε.: Ο εξορυκτικός κλάδος είναι ένας ιδιαίτερα απαιτητικός χώρος με προφίλ που ισορροπεί, διαχρονικά -και, ίσως, παράδοξα- μεταξύ της αναγκαιότητας του ως απαραίτητος αρωγός στις σύγχρονες τεχνολογίες και των παραδοσιακών δομών διοίκησης και λειτουργίας. Πώς επιλέξατε να δραστηριοποιηθείτε σε αυτόν τον τομέα;
Κατερίνα Δοντά: Επέλεξα και πάσχισα για να καταφέρω να εργαστώ στον εξορυκτικό τομέα καθώς είναι η φυσική εξέλιξη στο αντικείμενο των σπουδών μου ως Μεταλλειολόγος Μηχανικός και, πάνω από όλα, μου αρέσει.
Ε.: Πείτε μας λίγα λόγια για την εμπειρία σας ως επαγγελματία στον εξορυτκικό κλάδο. Ποια αναγνωρίζετε ως τη μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε, ως σήμερα, στο εργασιακό περιβάλλον σας;
Κατερίνα Δοντά: Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν, είναι και θα είναι η ατέρμονη υποχρέωση να αποδείξω την επαγγελματική αξία μου στο πεδίο, με βάση ένα και μόνο κριτήριο: το φύλο μου. Η γυναίκα στο εργοτάξιο οφείλει να αποδεικνύει με διπλή και τριπλή προσπάθεια την ικανότητα της να διαχειριστεί τις αρμοδιότητες μίας θέσης, σε σχέση με έναν άντρα.
Απέναντι όμως σε αυτή την πρόκληση, έχω να καταθέσω ένα ενδιαφέρον και ταυτόχρονα, παράδοξο στοιχείο εμπειρίας: η αποδοχή και η εμπιστοσύνη από την ομάδα εργασίας της οποίας ηγείται μία επιβλέπουσα μηχανικός εργοταξίου αποκαθίσταται πολύ πιο εύκολα σε σύγκριση με το αντίστοιχο πλαίσιο των συνεργαζόμενων μηχανικών/συναδέλφων (ανδρών).
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν, είναι και θα είναι, η ατέρμονη υποχρέωση να αποδείξω την επαγγελματική αξία μου στο πεδίο, με βάση ένα και μόνο κριτήριο: το φύλο μου.
Ε.: Τα τελευταία έτη παρατηρείται μια προσπάθεια εξωστρέφειας του εξορυκτικού τομέα, με στόχο την πιο ουσιώδη επικοινωνία με την κοινωνία, η οποία έχει πλέον μεγαλύτερη επίγνωση στα θέματα που τον αφορούν. Σε αυτό το πλαίσιο, η στελέχωση του τομέα σε θέσεις ευθύνης αρχίζει, σταδιακά, να παίρνει και γυναικεία χροιά. Πόσο κοντά ή μακριά πιστεύετε ότι βρίσκεται η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών επαγγελματιών σε αυτόν το χώρο;
Κατερίνα Δοντά: Η ισότιμη συμμετοχή είναι πολύ μακριά κατά πολλές δεκαετίες. Στο τρέχον περιβάλλον εργασίας μου παρέμενα η μοναδική γυναίκα στο χώρο του εργοταξίου ως τη χρονική στιγμή που εισηγήθηκα την πρόσληψη δύο ακόμη γυναικών με κρίσιμους ρόλους: μία βοηθό γομωτή και μία με γενικές αρμοδιότητες στην υποστήριξη του εργοταξίου.
Σε όλες τις θέσεις που έχω εργαστεί έως και σήμερα (σε εργοτάξια του μεταλλευτικού αλλά και του κατασκευαστικού κλάδου) το ποσοστό των γυναικών μετά βίας ανερχόταν στο 4% του αριθμού των εργαζομένων. Το γεγονός αυτό δε φαίνεται να έχει θορυβήσει, τουλάχιστον σε θεσμικό επίπεδο τον κλάδο ως τώρα.
Κατά συνέπεια, μία έκτακτη δραστηριότητα όπως η πρόσφατη ημερίδα αφιερωμένη στην «γυναίκα στις ΟΠΥ» του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων έχει περισσότερο χαρακτήρα μηχανισμού εκτόνωσης και λιγότερο διάθεσης εφαρμογής αλλαγών, μάλλον συντηρώντας έναν διαχωρισμό τον οποίο διαρκώς εμείς πολεμάμε επίπονα. Όταν αντιμετωπιστεί το γυναικείο βιογραφικό όπως το αντρικό και επιβληθεί (γιατί όχι και από τον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων) ποσοστιαία συνύπαρξη και των δύο φύλων στους χώρους εργασίας των ΟΠΥ, τότε και μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για βήματα προς την αλλαγή.
Όταν αντιμετωπιστεί το γυναικείο βιογραφικό όπως το αντρικό και επιβληθεί ποσοστιαία συνύπαρξη και των δύο φύλων στους χώρους εργασίας των ΟΠΥ, τότε και μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για βήματα προς την αλλαγή.
Ε.: Work-Life balance: Με ποιες «πρώτες ύλες» εκτιμάτε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος για μία γυναίκα επαγγελματία στον τομέα των Ορυκτών Πρώτων Υλών;
Κατερίνα Δοντά: Αρνούμαι ευγενικά να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, δεδομένου πως δεν έχει απευθυνθεί ποτέ σε άντρα! Πολύ συχνά παρατηρώ να ρωτούνται γυναίκες αλλά ουδέποτε άντρες για την ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής.
Χαρακτηριστικά, σε αυτό θα ήθελα να αναφέρω πως είχα παρακολουθήσει την συνέντευξη της ηθοποιού Keira Knightley η οποία ρωτήθηκε πως ισορροπεί μεταξύ προσωπικής ζωής και εργασίας, δίνοντας μια ολόσωστη και αποστομωτική απάντηση «Are you gonna ask all men the same question?».
Are you gonna ask all men the same questions?
Σύντομο βιογραφικό
Είμαι η Κατερίνα Δοντά, Μεταλλειολόγος - Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ, και εργάζομαι ως είμαι επιβλέπουσα μηχανικός εργολαβικής ομάδας υπόγειας εκμετάλλευσης της ΝΕΡΙΚΑΤ στα μεταλλεία λευκολίθου της ΤΕΡΝΑ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ στο Γερόρεμα. Έχω εργαστεί στο παρελθόν σε λατομεία μαρμάρου, σε εργοστάσιο μεταλλικών κατασκευών και στην οδοποιία.
Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή ή αναδημοσίευση, μερική ή ολική, του εν λόγω περιεχομένου. Το RAWMATHUB.GR διατηρεί το αποκλειστικό δικαίωμα δημοσίευσης και παροχής αδειών αναδημοσίευσης κατόπιν έγγραφης άδειας, επιφυλασσόμενο για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματος του. Εφόσον επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε το περιεχόμενο, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας στο
