«Μπορεί να μοιάζει υπερβολή, αλλά θα στο πω. Νιώθω ευλογημένη που δουλεύω εδώ. Λέω στους φίλους μου τι συμβαίνει στον εργασιακό μου χώρο και είτε δεν το πιστεύουν, είτε νομίζουν ότι τους κάνω πλάκα». Τα μάτια της λάμπουν όταν λέει την παραπάνω φράση.
Η νεαρή Ανδριάνα εργάζεται εδώ και λίγους μήνες στην Οικονομική Διεύθυνση της Stone Group International που εδρεύει στο Καβαλάρι της Θεσσαλονίκης. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των συνομηλίκων της που βλέπουν το εργασιακό περιβάλλον στη χώρα μας από μέτριο στην καλύτερη περίπτωση έως κακό και λόγο για να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, η νεοπροσληφθείσα εργαζόμενη σε μια από τις κορυφαίες εταιρείας επεξεργασίας μαρμάρου της Ελλάδας ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.
Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Η απάντηση βρίσκεται στην FCulture, την «Ευ Κουλτούρα» ελληνιστί, που έχει υιοθετήσει ως νοοτροπία εργασίας η διοίκηση της εταιρείας. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου οι δείκτες ικανοποίησης των εργαζομένων όσον αφορά το εργασιακό τους περιβάλλον είναι ιδιαίτερα χαμηλοί σε σύγκριση με τα κράτη της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, η Stone Group εφαρμόζει ένα άκρως ανθρωποκεντρικό για τα ελληνικά δεδομένα πρόγραμμα.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Σε μια αίθουσα όπου κόβονται τεράστιοι όγκοι μαρμάρων με αδιανόητο θόρυβο και σκόνη, βλέπεις ανθρώπους να χαμογελούν, ενώ ταυτόχρονα κάνουν τη δουλειά τους. Κάτι που δύσκολα πιστεύει κανείς εάν δεν το δει με τα μάτια του.
Το case study της πανδημίας
Η Stone Group International, βιομηχανία εξόρυξης και επεξεργασίας μαρμάρου, είναι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι μεταξύ των τριών μεγάλων παιχτών του κλάδου στη χώρα - τόσο από πλευράς οικονομικών δυνατοτήτων όσο και από πλευράς εγκαταστάσεων.
Στο Καβαλάρι του Δήμου Λαγκαδά, ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Θανάσης Αντωνιάδης ξεκινά τη μικρή του επιχείρηση που έχει ως αντικείμενο τις τοποθετήσεις τζακιών και άλλες οικοδομικές εργασίες. Συνοδοιπόροι σε όλο αυτό καλοί φίλοι και μέλη της οικογένειας του.
Με τα χρόνια οι δουλειές πηγαίνουν καλά, η εταιρεία μεγαλώνει και καταφέρνει να φέρνει μόνη τις πρώτες ύλες για την κατασκευή τζακιών, ενώ η αλματώδης αναπτυξιακή πορεία οδηγεί και στην εντυπωσιακή εξαγωγική δραστηριότητα. Το εταιρικό σχήμα μεταβάλλεται το 2015, όταν και τα ηνία αναλαμβάνει ένα έμπειρο στέλεχος, ο Ηλίας Ρηγόπουλος, ως διευθύνων σύμβουλος.
Με υποδέχεται ένα πρωινό Τετάρτης στο γραφείο του, για να μου εξηγήσει τι είναι αυτό το περίφημο FCulture που κάνει τους εργαζόμενους να περνούν καλά στη δουλειά τους. Το γραφείο του είναι γεμάτο αφίσες που εξηγούν την F κουλτούρα και πού αυτή στοχεύει. Τo αξιοπερίεργο είναι ωστόσο ότι η ιδέα αυτή γεννήθηκε στη χειρότερη περίοδο για τις επιχειρήσεις εδώ και δεκαετίες, στην πανδημία του 2020, που πάγωσε ουσιαστικά όλες σχεδόν τις δραστηριότητες.
Ο πρόεδρος της εταιρείας και γιος του Θανάση Αντωνιάδη, Γιάννης, φέρνει στα στελέχη μια πρόταση που εμπνεύστηκε έχοντας στο μυαλό του το όραμα που είχε τόσο ο ίδιος, όσο και ο πατέρας του: «Να έχουμε στην εταιρεία μας χαμογελαστούς ανθρώπους».
«Δεν κάναμε Crisis Management όπως όλες οι επιχειρήσεις τότε, αλλά ουσιαστικά δουλέψαμε την πρόταση του προέδρου», εξηγεί στην Voria.gr ο Ηλίας Ρηγόπουλος, που ήρθε στην εταιρεία μετά από χρόνια στο εξωτερικό για να αναλάβει ως τεχνοκράτης, αλλά όπως λέει και ο ίδιος έγινε κοινωνός ενός σχεδίου, που δεν είχε δεί πουθενά αλλού.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το feedback που πήρε από τον ιδιοκτήτη ήταν να μη στηθεί μια επιχείρηση όπου τα νούμερα θα είναι ο μόνος στόχος, αλλά να προαχθεί η κουλτούρα του «Ευ ζην».
Όπερ και εγένετο. Τα διοικητικά στελέχη αρχίζουν να αναπτύσσουν την F κουλτούρα που θα δημιουργήσει τον F άνθρωπο, τον εργαζόμενο που επιθυμεί να δημιουργήσει και να εξελιχθεί τόσο σε επαγγελματικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
«DotheFuckingjob»
Το F κυριαρχεί σε κάθε εγκατάσταση της εταιρείας σε Θεσσαλονίκη, Βέροια, Δράμα, Καβάλα και Θάσο. Λέξεις όπως Fun, Forward, Family μέχρι και το ρηξικέλευθο «dotheFuckingjob» υπάρχουν παντού, ακόμα και σε μπλουζάκια που φορούν οι εργαζόμενοι την ώρα της δουλειάς.
Το εργασιακό περιβάλλον αποκτά ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, μεταβάλλεται προς το καλύτερο και εικόνες όπου εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν διάλειμμα και να παίξουν πινγκ πονγκ, ή να γευματίζουν ανά 15νθήμερο με διευθυντικά στελέχη αποτελούν καθημερινότητα και όχι εξαίρεση.
Παράλληλα, αναπτύσσεται ένας ευρύ πλέγμα εξωεργασιακών δραστηριοτήτων, που περιλαμβάνει από ομάδα μπάσκετ, μέχρι λέσχη ψαρέματος και ομάδα φιλαναγνωσίας. «Εγώ δε διάβαζα, μέχρι που μπήκα στη λέσχη ανάγνωσης, το bookclub. Τώρα δεν μπορώ να κοιμηθώ εάν δε διαβάσω ένα βιβλίο», εκμυστηρεύεται ο CEO της Stone Group.
Ερώτημα αποτελεί βέβαια εάν όλο αυτό δούλεψε ή στη γλώσσα των επιχειρήσεων αν «έφερε αποτελέσματα». «Δεν έχουμε ειδικό δείκτη για αυτό. Δεν ήταν άλλωστε ποτέ στόχος μας αυτό, να περνούν καλά οι εργαζόμενοι για να είναι αποδοτικοί. Θέλουμε να περνούν καλά για να είναι ευτυχισμένοι» λέει ο Ηλίας Ρηγόπουλος.
Πάντως, τα οικονομικά στοιχεία είναι παραπάνω ενθαρρυντικά. Το 2021, πρώτη χρονιά εφαρμογής του F Culture, τα αποτελέσματα της εταιρείας ήταν εμφανώς καλύτερα σε σχέση με το 2020, με τον τζίρο να παρουσιάζεται αυξημένος κατά 25%. Το 2022 αναμένεται αυξημένος τζίρος κατά 10% σε σχέση με το 2021, ενώ αντίστοιχη είναι η πρόβλεψη και για το 2023.
F… Ambassador
Η Άλκηστις Χαρσούλη εργάζεται στο γραφείο HR της εταιρείας. Έχει αναλάβει ένα ξεχωριστό project, τη μεταλαμπάδευση και την εμπέδωση της F κουλτούρας από τους εργαζόμενους μέσω συγκεκριμένων δράσεων. «Στόχος δεν είναι μόνο να γίνουμε πιο παραγωγικοί. Ο στόχος είναι η διαρκής ανάπτυξη και εξέλιξη των ανθρώπων μας με τρόπο που να προάγει τη θετική τους διάθεση και την δημιουργικότητα τους. Όταν αγκαλιάζουμε με αυτόν τον τρόπο την καθημερινότητα έρχεται και το αποτέλεσμα. Το Ευ Ζην είναι διαδρομή», μου λέει χαρακτηριστικά, ενώ μιλάμε στο F καφέ, το χώρο ξεκούρασης των εργαζόμενων που μοιάζει περισσότερο με beachbar παρά με τυπική καντίνα εργοστασίου.
Το οικογενειακό κλίμα που συζητάμε επιβεβαιώνεται λίγο αργότερα όταν κάνουν διάλειμμα μαζί μας διάφοροι εργαζόμενοι.
Ο Σίμος από το τμήμα συντήρησης, η Αριάδνη από τη διεύθυνση πληροφορικής και η Γεωργία από την παραγωγή στο τμήμα που γίνονται οι ψηφίδες, έχουν όλοι μια ωραία ιστορία να διηγηθούν. Από ένα σημείο και μετά η κουβέντα δεν θυμίζει συνέντευξη ή ρεπορτάζ, αλλά μια οικογενειακού χαρακτήρα μάζωξη σε ένα καλαίσθητο μαγαζί.
Ίσως η F κουλτούρα να πέτυχε το στόχο της. Άλλωστε το μαρτυρά και η παραδοχή του άλλοτε λάτρη των οικονομικών δεικτών διευθύνοντος συμβούλου Ηλία Ρηγόπουλου: «Οι άνθρωποι είναι χαμογελαστοί και αυτό είναι ένας δείκτης για μένα», λέει χαρακτηριστικά.
Με πληροφορίες από voria.gr
