Στης Αραθένας τη Σπηλιά των Θαυμάτων

Πολύ θα τόθελα να ήμουν ένας πολίτης του κόσμου, χωρίς ταυτότητα και ιθαγένεια. Να έχω μόνο φίλους. Να μην ξέρω τι σημαίνει όπλα και πόλεμος. Να είμαι σε ένα ξερονήσι που να χωράνε οι πάντες: μελαχρινοί, λευκοί, κίτρινοι και ξανθοί. Όλοι σε μια αγκαλιά. Ξέρω όμως πως δεν είναι δυνατό· βλέπω τι γίνεται γύρω μου. Ειδικά τώρα, με ένα Ντόναλντ Τραμπ και ένα Έλον Μασκ επικεφαλής της Αμερικής.

Ωστόσο, αν σε αυτή την ψυχρή πραγματικότητα έπρεπε αναγκαστικά να διαλέξω ένα τόπο για να ζήσω, σίγουρα θα ήταν η Μεσόγειος. Ανατολική ή δυτική, δεν θα είχε σημασία. Στο Ουζερί Ορφέας της Λευκωσίας ή στο Kaliber Tapas της Αραθένας νοιώθω το ίδιο ευπρόσδεκτος. Αντικρίζω τα ίδια αυθόρμητα χαμόγελα και ακούω τις δυνατές φωνές των Κυπρίων και των Ισπανών, όταν κουβεντιάζουν. Σε τόσο ψηλούς τόνους, που πολλές φορές νομίζω πως τσακώνονται.

Στην Ανδαλουσία την αποκαλούν «Gruta de las Maravillas», σε ελεύθερη μετάφραση, η «Σπηλιά των Θαυμάτων» (Εικόνα 1). Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης της Αραθένας και ήταν το πρώτο Ισπανικό σπήλαιο που άνοιξε για το κοινό το 1914. Οι υπόγειες διαδρομές μέσα στη σπηλιά ξεπερνούν τα δύο χιλιόμετρα. Για την ακρίβεια είναι 2.130 μέτρα.

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, αυτός που την ανακάλυψε ήταν ένας βοσκός, ενώ η πρώτη ιστορική αναφορά για την ύπαρξή της χρονολογείται από το 1886. Η άλλη, η επίσημη εκδοχή, είναι ότι αποκαλύφθηκε στα πλαίσια εξορυκτικών έργων. Σε κάθε περίπτωση, άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι πως βρίσκεται ακριβώς από κάτω από το μεσαιωνικό κάστρο της πόλης. 

Τα πετρώματα της σπηλιάς έχουν ηλικία 500 εκατομμύριων χρόνων! Ο καμβάς της φυσικής αυτής ζωγραφιάς είναι ο ασβεστόλιθος και το μάρμαρο. Αυτά τα δυο, μαζί με το άφθονο νερό της φύσης, δημιούργησαν τα «περίεργα» για τους τουρίστες φαινόμενα που τους προσελκύουν. Στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για σταλακτίτες, σταλαγμίτες, κολώνες, υπόγειες λίμνες με κρυστάλλινο νερό και άλλες σπηλαιοκατασκευές που οι «λόγιοι της γης» μπορούν να σας ενημερώσουν. Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα πραγματικό γεωλογικό φεστιβάλ που οργανώνεται σε τρία μάλιστα επίπεδα. Τα δύο από αυτά είναι επισκέψιμα (Εικόνες 2-3).

Για όσους θα ήθελαν να ξέρουν τις συνθήκες στην σπηλιά, η θερμοκρασία είναι σταθερή όλο τον χρόνο και κυμαίνεται μεταξύ 16 και 19 βαθμών Κελσίου. Προφανώς η σχετική υγρασία του αέρα είναι πολύ ψηλή· πλησιάζει το 100%. Τα υπόλοιπα αφήνονται στη φαντασία του αναγνώστη. Για διευκόλυνση του προστίθενται ακόμα μερικές φωτογραφίες από το προσωπικό μου αρχείο (Εικόνες 4-8).

Η Αραθένα δεν είναι μόνο το σπήλαιο της. Είναι τα κτίρια, οι δρόμοι, οι πόρτες, οι ναοί και οι επισκέπτες της. Μερικά από αυτά στις επόμενες Εικόνες 9-11.

Τα ταξίδια είναι ένα ευχάριστο κομμάτι της ανθρώπινης πορείας πάνω στον πλανήτη. Η αντάμωση με άλλες κουλτούρες και συμπεριφορές είναι συμπλήρωμα της γνώσης και της κατανόησης.

Μια παραδοσιακή αρχιτεκτονική, οι ασυνήθιστες στο δικό μας βλέμμα εικόνες μιας πόρτας, ενός μπαλκονιού, του τοπικού μεθύστακα και των γήινων κατασκευών ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες αποτελούν αναμνήσεις που σε οδηγούν στον υπολογιστή σου, όταν έλθει η στιγμή να τα καταγράφεις, αντί να τα απολαμβάνεις ζωντανά.

Το σύντομο αυτό αφήγημα αφιερώνεται στις αναμνήσεις από τις 375 μέρες που ζήσαμε στην Αραθένα, μια ισπανική πόλη που απέχει 3.553 χλμ. από το σπίτι μας (σε ευθεία γραμμή επί χάρτου, όπως λέμε εμείς οι γεωλόγοι). Και όμως νοιώθαμε σαν να είμαστε στη Λευκωσία.

Αυτά για σήμερα!

Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή ή αναδημοσίευση, μερική ή ολική, του εν λόγω περιεχομένου. Το RAWMATHUB.GR διατηρεί το αποκλειστικό δικαίωμα δημοσίευσης και παροχής αδειών αναδημοσίευσης κατόπιν έγγραφης άδειας, επιφυλασσόμενο για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματος του. Εφόσον επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε το περιεχόμενο, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας στο Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..