«Σε ένα εργοτάξιο, τα δομικά υλικά μπορεί να προέρχονται από οπουδήποτε στον κόσμο. Ο κατασκευαστικός τομέας είναι ένας από τους πιο κατακερματισμένους», υποστηρίζει η Catherine De Wolf, επίκουρη καθηγήτρια κυκλικής μηχανικής για την αρχιτεκτονική στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης (ETH Zurich). Καθώς όμως τα κτίρια κατεδαφίζονται, παράγουν σχεδόν 700 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων κάθε χρόνο.
Ενώ η πληθώρα πηγών προμήθειας μπορεί να κάνει τη βιομηχανία πιο παραγωγική, η παραγωγή και η μεταφορά δομικών υλικών είναι υπεύθυνη για μια απίστευτη ποσότητα εκπομπών άνθρακα. Καθώς τα κτίρια κατεδαφίζονται, παράγουν σχεδόν 700 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων κάθε χρόνο.
«Περίπου τα μισά υλικά που καταναλώνουμε πηγαίνουν στα κτίρια μας», λέει η De Wolf και αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα τρίτο όλων των αποβλήτων παγκοσμίως. Ως εκ τούτου, η De Wolf χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη και άλλες τεχνολογίες για να δώσει πρόσβαση στους κατασκευαστές σε δομικά υλικά από κατασκευές που έχουν φτάσει στο τέλος της ωφέλιμης ζωής τους και θα κατεδαφιστούν.
Όταν η De Wolf πήγε στο MIT από τη γενέτειρα της, το Βέλγιο, το 2012 για να ακολουθήσει μεταπτυχιακές σπουδές στην τεχνολογία κτιρίων, οι συζητήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο για τον αειφόρο σχεδιασμό, επικεντρώνονταν σε παράγοντες όπως η μόνωση και η θερμική απόδοση, όχι στις εκπομπές άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή και τη μεταφορά των δομικών υλικών μιας κατασκευής.
«Όλοι μιλούσαν για λειτουργική ενέργεια. κανείς δεν ήξερε τι ήταν καν ο ενσωματωμένος άνθρακας. Ωστόσο, δεδομένα του κλάδου για την πρώτη μελέτη συγκριτικής αξιολόγησης για τον ενσωματωμένο άνθρακα σε κτίρια είναι διαθέσιμα για το 2014» υποστηρίζει η De Wolf. Αν και πολλοί στον κατασκευαστικό κλάδο αντιστέκονται στην αλλαγή, η ίδια εμπνεύστηκε από την κουλτούρα του MIT, όπου «διδάσκεσαι ότι όλα είναι δυνατά, οπότε όταν οι άνθρωποι λένε «τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει», εσύ λες, «ας το δοκιμάσουμε».
Το εργαστήριο της στο ETH Zurich έχει καταλογογραφήσει κτίρια σε όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιεί υπολογιστική όραση (computer vision) και μηχανική εκμάθηση (machine learning) για να αναλύει κτίρια μέσω εικόνων από την πλατφόρμα Google Street View, αρχεία, δημόσιες πληροφορίες για κατεδαφίσεις και δεδομένα επιθεωρήσεων. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στην ερευνητική ομάδα να καθορίσει ποια υλικά από τα προσεχώς κατεδαφιζόμενα κτίρια, θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν.
Η ερευνητική ομάδα έχει επίσης αναπτύξει ρομπότ και drones για την ταχεία απογραφή υλικών σε εργοτάξια πριν από την κατεδάφιση και χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να βοηθήσουν τους αρχιτέκτονες να καταρτίσουν οικοδομικά σχέδια με βάση τα υλικά που είναι διαθέσιμα για επαναχρησιμοποίηση.
Το εργαστήριο της De Wolf αναπτύσσει τώρα εργαλεία για την ταχεία αντιστοίχιση εταιρειών με κοντινές πηγές προμήθειας επαναχρησιμοποιήσιμων υλικών για νέα έργα και στοχεύει να δημιουργήσει μια μεγαλύτερη πλατφόρμα για να κάνει παρόμοιες διασυνδέσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. «Για να λύσουμε πραγματικά το πρόβλημα του κατακερματισμού της βιομηχανίας, πρέπει να κάνουμε την καταλογογράφηση και την επαναχρησιμοποίηση των δομικών υλικών ταχύτερη και ευκολότερη» εξηγεί η De Wolf.
Με πληροφορίες από technologyreview.com
