Η ανάγκη για κρίσιμα μέταλλα εκτινάσσει τον όγκο των εξορυκτικών αποβλήτων

Disclaimer: Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς αναφορά στο RAWMATHUB.GR (με ενεργό link) ή χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του RAWMATHUB.GR. 

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε, αλλά τα ερωτήματα που εγείρονται από την καταστροφή στο ορυχείο του γίγαντα της εξόρυξης Vale -και άλλα μικρότερα, λιγότερο δημοσιοποιημένα ατυχήματα από τότε- δεν έχουν απαντηθεί. Στην πραγματικότητα, το ζήτημα της διαχείρισης δισεκατομμυρίων τόνων εξορυκτικών αποβλήτων έχει γίνει ακόμη πιο επείγον.

Είναι γεγονός ότι καθώς αναζητάται η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, απαιτείται αύξηση της παραγωγής μετάλλων για να υποστηριχθεί η στροφή προς την καθαρή ενέργεια, η οποία με τη σειρά της σημαίνει δραματική αύξηση των παραγόμενων αποβλήτων (στείρα και απόβλητα επεξεργασίας).

Για παράδειγμα, ο χαλκός, ένα από τα κύρια μέταλλα για την πράσινη μετάβαση, είναι από μόνο του ήδη υπεύθυνο για τη μεγαλύτερη ποσότητα εξορυκτικών αποβλήτων, σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου όγκου αποβλήτων το 2016, σύμφωνα με μία έκθεση που ακολούθησε το δυστύχημα στο Brumadinho. Το BloombergNEF εκτιμά ότι η ζήτηση για το μέταλλο θα αυξηθεί περισσότερο από 50% από το 2022 έως το 2040. Μεγάλο μέρος της αύξησης της παραγωγής προέρχεται επίσης από τροπικές περιοχές, όπου απαντώνται έντονες βροχοπτώσεις και συνεπώς ο κίνδυνος καταστροφών σε περιοχές απόθεσης τελμάτων εξόρυξης είναι ιδιαίτερα υψηλός.

Σε μία σχετική μελέτη, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Queensland στην Αυστραλία προέβλεψαν ότι τα απόβλητα της εξόρυξης χαλκού πρόκειται να αυξηθούν από ετήσια ποσότητα περίπου 4,3 γιγατόνων το 2020 σε 16 γιγατόνους το 2050. Η ετήσια παραγωγή αποβλήτων εξόρυξης νικελίου προβλέπεται να εξαπλασιαστεί την ίδια περίοδο.  Επίσης εκτός του κινδύνου ατυχημάτων, το πρόσθετο κόστος αποθήκευσης αυτών των αποβλήτων θα μπορούσε να ανέλθει σε 1,6 τρισ. δολάρια, εκτιμούν οι ερευνητές. 

Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Queensland επισημαίνει, μεταξύ άλλων λύσεων, την ανάγκη επανεπεξεργασίας των αποβλήτων με σκοπό τη μείωση του όγκου τους, τη χρήση μεθόδων αποθείωσης για τη μείωση του κινδύνου εξάπλωσης τοξικών ουσιών και τη χρήση μεθόδων ξηρής απόθεσης αντί για υγρά τέλματα. Επίσης τονίζουν ότι η αποδοτικότητα στη χρήση των πρώτων υλών που εξορύσσονται βοηθά, όπως και η ανακύκλωση, στη μείωση της ανάγκης για πρωτογενές μετάλλευμα, μειώνοντας κατά συνέπεια και την ποσότητα των εξορυκτικών αποβλήτων. 

Οι επενδυτές γαναγνωρίζουν την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τέτοιου τύπου συστημικοί κίνδυνοι. Υπάρχουν, επί του παρόντος, πολλά υποσχόμενες τεχνολογίες όπως η πρωτοποριακή τεχνολογία από την Jetti Resources -μια startup που υποστηρίζεται από την BHP Group και άλλους- η οποία μπορεί να ανακτήσει το χαλκό από θειούχα μεταλλεύματα χαμηλής ποιότητας τα οποία θεωρούνταν έως τώρα απόβλητα.

Ωστόσο, υπάρχει χώρος για πολύ περισσότερη προσπάθεια, καινοτομία και πολιτική υποστήριξη, ξεκινώντας με σαφέστερα κίνητρα στις προσπάθειες των υπευθύνων χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ και της Ευρώπης να προωθήσουν την εγχώρια παραγωγή ορυκτών. Άλλωστε, η επιτυχημένη ενεργειακή μετάβαση εξαρτάται ουσιαστικά από αυτό.

Με πληροφορίες από bloomberg.com

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ RAWMATHUB.GR