Διάσπαρτος με πλαστικά κιούπια που χρησιμοποιούνται για την αλίευση χταποδιών είναι ο βυθός του Θρακικού πελάγους σύμφωνα με στοιχεία που προέκυψαν από το πρόγραμμα «Ψαρεύοντας Απορρίμματα» που υλοποιεί η περιβαλλοντική οργάνωση iSea. Το Θρακικό Πέλαγος αποτελεί μια περιοχή μοναδικής ομορφιάς, σημαντικής οικολογικής αξίας και πλούσιας άγριας ζωής. Παράλληλα, για τους αλιείς αποτελεί κι έναν από τους σημαντικότερους ψαρότοπους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στις περιοχές από τη Θάσο έως την Αλεξανδρούπολη, όπου τα κιούπια αλίευσης χταποδιών χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο. Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση iSea, με την πάροδο του χρόνου και την αντικατάσταση των παραδοσιακών πήλινων κιουπιών από πλαστικά, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το ζήτημα των κιουπιών που χάνονται και εγκαταλείπονται στο θαλάσσιο περιβάλλον έχει αποκτήσει πλέον παγκόσμιες διαστάσεις.
Η ευτελής αξία του πλαστικού δε δίνει τα απαραίτητα κίνητρα στους αλιείς να διασφαλίζουν την ανάκτηση τους από τη θάλασσα και προκειμένου να σταματήσουν τα κιούπια να «στοιχειώνουν» τον βυθό του Θρακικού πελάγους, η iSea έχει ήδη κοινοποιήσει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας μια σειρά προτάσεων.
Στις προτάσεις περιλαμβάνονται η καλύτερη αστυνόμευση και έλεγχος για την εφαρμογή της νομοθεσίας σε σχέση με την παρακολούθηση της ποσότη τας αλιευτικών εργαλείων από πλαστικό που καταλήγουν ως Εγκαταλελειμμένος Αλιευτικός Εξοπλισμός στο θαλάσσιο περιβάλλον, η επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων και η τροποποίηση του αλιευτικού εργαλείου μέσα από την επαναπεριγραφή του στη νομοθεσία, ώστε να ενισχύεται η ανθεκτικότητα, η ανακυκλωσιμότητα και η επαναχρησιμοποίηση των εργαλείων και να διασφαλίζεται η μείωση των απωλειών τους στο θαλάσσιο περιβάλλον.
«Εναλλακτικά» τονίζεται στην ανακοίνωση, «στην περίπτωση που οι προτάσεις αυτές δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν, η κατάργηση των πλαστικών κιουπιών και η αντικατάσταση τους από άλλες ιχθυοπαγίδες αποτελεί μονόδρομο για να «αδειάσει» το Θρακικό Πέλαγος, κι όχι μόνο, από τα κιούπια που το στοιχειώνουν!».
Παράλληλα, σημειώνεται ότι το κοινό χταπόδι (Octopus vulgaris) είναι το πιο εμπορικό είδος στη Μεσόγειο ανάμεσα στα κεφαλόποδα (χταπόδια, σουπιές, καλαμάρια) και η αλιεία του πραγματοποιείται με μια πληθώρα αλιευτικών εργαλείων, όπως τράτες, παραγάδια και ιχθυοπαγίδες (συμπεριλαμβανομένων των κιουπιών).
Κατά μέσο όρο 1.621,5 τόνοι χταποδιών εκφορτώνονται στην Ελλάδα κάθε χρόνο, ενώ από το Θρακικό προκύπτει περίπου το 1/3 (554 τόνοι). Περισσότεροι από τους μισούς τόνους χταποδιών που προέρχονται από το Θρακικό Πέλαγος προκύπτουν από τις εκφορτώσεις τρατών και περίπου 30% από την αλίευση με ιχθυοπαγίδες (κιούρτοι, κιούπια, κ.α.), με τα ποσοστά να διαφέρουν από λιμάνι σε λιμάνι.
