Μια μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του MIchigan και του Πανεπιστημίου Cornell διαπίστωσε ότι ο χαλκός δεν μπορεί να εξορυχθεί αρκετά γρήγορα ώστε να συμβαδίσει με τις τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής των ΗΠΑ για τη μετάβαση των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας και μεταφορών της χώρας σε τεχνολογίες ανανεώσιμης ενέργειας.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε από το International Energy Forum (IEF), εξέτασε παγκόσμια δεδομένα 120 ετών από εταιρείες εξόρυξης χαλκού και υπολόγισε πόσο χαλκό θα χρειάζονταν οι υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας των ΗΠΑ και ο στόλος των οχημάτων της χώρας ώστε να καλύπτουν τις ενεργειακές τους απαιτήσεις. Το συμπέρασμα που προέκυψε ήταν ότι οι ανάγκες σε χαλκό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα ξεπερνούσαν αυτό που μπορούν να παράγουν τα υπάρχοντα ορυχεία χαλκού με τον τρέχοντα ρυθμό παραγωγής.
Επιπλέον, ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, που υπεγράφη το 2022 στις ΗΠΑ, απαιτεί το 100% των αυτοκινήτων που κατασκευάζονται να είναι ηλεκτρικά έως το 2035. Αλλά ένα ηλεκτρικό όχημα απαιτεί τρεις έως πέντε φορές περισσότερο χαλκό από ένα όχημα με κινητήρα εσωτερικής καύσης, χωρίς να υπολογίζεται ο χαλκός που απαιτείται για την αναβάθμιση του ηλεκτρικού δικτύου με στόχο τη φόρτιση αυτών των ηλεκτρικών οχημάτων.
«Ένα κανονικό Honda Accord χρειάζεται περίπου 40 λίβρες χαλκού. Το ίδιο ηλεκτρικό Honda Accord με μπαταρία χρειάζεται σχεδόν 200 λίβρες χαλκού. Οι χερσαίες ανεμογεννήτριες απαιτούν περίπου 10 τόνους χαλκού και για τις υπεράκτιες ανεμογεννήτριες, αυτή η ποσότητα μπορεί να είναι υπερδιπλάσια», δήλωσε ο Adam Simon, συν-συγγραφέας της μελέτης. «Μέσω της μελέτης καταδεικνύουμε ότι η ποσότητα χαλκού που απαιτείται είναι ουσιαστικά αδύνατο να παραχθεί από τις εταιρείες εξόρυξης μέσω των υφιστάμενων εκμεταλλεύσεων».
Το έλλειμμα οφείλεται εν μέρει στις μακροχρόνιες διαδικασίες αδειοδότησης που απαιτούνται για την ανάπτυξη μίας εξορυκτικής εκμετάλλευσης. Ο μέσος χρόνος μεταξύ της ανακάλυψης ενός νέου κοιτάσματος χαλκού και της λήψης άδειας για την κατασκευή του ορυχείου είναι περίπου 20 χρόνια.
Ο χαλκός εξορύσσεται από περισσότερες από 100 εταιρείες που εκμεταλλεύονται ορυχεία σε έξι ηπείρους. Οι ερευνητές άντλησαν δεδομένα για την παγκόσμια παραγωγή χαλκού από το 1900, μέσω των οποίων υπολόγισαν την παγκόσμια ποσότητα χαλκού που έχει εξορυχθεί τα τελευταία 120 χρόνια. Στη συνέχεια, προέβλεψαν μέσω μοντελοποίησης, ποια ποσότητα χαλκού είναι πιθανό να παραχθεί για το υπόλοιπο του 21ου αιώνα.
Τι είναι πραγματικά εφικτό
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι μεταξύ 2018 και 2050, ο κόσμος θα χρειαστεί να εξορύξει 115% περισσότερο χαλκό από ό,τι έχει εξορυχθεί σε όλη την ανθρώπινη ιστορία μέχρι το 2018, μόνο και μόνο για να ανταποκριθεί στις υφιστάμενες ανάγκες, όπως αυτές εξελίσσονται. Αυτό θα καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες σε χαλκό και θα στηρίξει τον αναπτυσσόμενο κόσμο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια.
Για να καλυφθούν οι ανάγκες χαλκού για την ηλεκτροδότηση του παγκόσμιου στόλου οχημάτων, έως και έξι νέα μεγάλα ορυχεία χαλκού πρέπει να μπαίνουν σε παραγωγή ετησίως τις επόμενες δεκαετίες. Περίπου το 40% της παραγωγής από τα νέα ορυχεία θα απαιτηθεί για την αναβάθμιση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας με σκοπό την εξυπηρέτηση των ηλεκτρικών οχημάτων.
«Συμφωνώ πλήρως με την ενεργειακή μετάβαση. Ωστόσο, πρέπει να γίνει με τρόπο που να είναι εφικτός», είπε ο Simon.
Αντί να ηλεκτροδοτηθεί πλήρως ο στόλος οχημάτων των ΗΠΑ, ο ερευνητής προτείνει να υπάρξει εστίαση στην κατασκευή υβριδικών οχημάτων.
«Ελπίζουμε ότι η μελέτη θα γίνει αποδεκτή από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής που θα πρέπει να θεωρήσουν τον χαλκό ως τον περιοριστικό παράγοντα για την ενεργειακή μετάβαση και να σκεφτούν πώς κατανέμεται ο χαλκός», είπε ο Simon. «Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι ένα Toyota Prius έχει στην πραγματικότητα ελαφρώς καλύτερο αντίκτυπο στο κλίμα από ένα Tesla. Αντί να παράγουμε 20 εκατομμύρια ηλεκτρικά οχήματα στις ΗΠΑ και 100 εκατομμύρια ηλεκτρικά οχήματα παγκοσμίως κάθε χρόνο, θα ήταν μήπως πιο εφικτό να επικεντρωθούμε στην κατασκευή υβριδικών οχημάτων;»
Ο ερευνητής επισημαίνει επίσης ότι ο χαλκός θα χρειαστεί στις αναπτυσσόμενες χώρες για την κατασκευή υποδομών, όπως η κατασκευή ηλεκτρικού δικτύου για το περίπου 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια, η παροχή εγκαταστάσεων πόσιμου καθαρού νερού για τα περίπου 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και η διαχείριση υδατικών λυμάτων για τα 4 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής.
«Τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθαρό νερό, λύματα, ηλεκτρική ενέργεια, είναι σύγχρονες ανάγκες που δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς το χαλκό. Έτσι καταλήγουμε στον ανταγωνισμό μεταξύ του πόσο χαλκό χρειαζόμαστε για να χτίσουμε τις υποδομές σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες έναντι του πόσο χαλκό χρειαζόμαστε για την ενεργειακή μετάβαση», είπε ο Simon.
«Η μελέτη μας υπογραμμίζει ότι μπορεί να σημειωθεί σημαντική πρόοδος για τη μείωση των εκπομπών στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η τρέχουσα - σχεδόν αποκλειστική - έμφαση στην κατασκευή τεχνολογιών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δεν μπορεί να καλυφθεί από την παραγωγή χαλκού και άλλων μετάλλων από τα υπάρχοντα ορυχεία χωρίς μια πλήρη αλλαγή νοοτροπίας σχετικά με την εξόρυξη μεταξύ των αντιτιθέμενων περιβαλλοντικών ομάδων και των φορέων χάραξης πολιτικής».
Με πληροφορίες από mining.com
