Η απαλλαγή της βιομηχανίας σιδήρου και χάλυβα από τον άνθρακα έως το 2050, σύμφωνα με τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα, θα απαιτήσει επενδύσεις ύψους 1,4 τρισ. δολαρίων και επαναστατικές καινοτομίες σε κάθε στάδιο της αλυσίδας αξίας. Αυτό αποτελεί μια επείγουσα πρόκληση και μια τεράστια ευκαιρία σύμφωνα με την έκθεση Horizons της Wood Mackenzie.
Η ανάλυση της εταιρείας επισημαίνει την εξάρτηση της βιομηχανοποιημένης οικονομίας από τον χάλυβα, με 2,2 δισ. τόνους παραγωγής να απαιτούνται για την κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης χάλυβα έως το 2050, μία αύξηση της τάξης του 15% από το 2021. Ξεκινώντας από την εξόρυξη σιδηρομεταλλεύματος για τη χαλυβουργία, η βιομηχανία παραγωγής χάλυβα είναι υψηλής έντασης άνθρακα. Η παραγωγή σιδήρου και χάλυβα εκπέμπει συνολικά 3,4 δισ. τόνους άνθρακα ετησίως, ποσότητα ίση με το 7% των παγκόσμιων εκπομπών.
«Η απαλλαγή της χαλυβουργίας από τις εκπομπές άνθρακα είναι ένα εκπληκτικά μεγάλο έργο. Για να επιτευχθεί το σενάριο της Wood Mackenzie για επιτάχυνση της ενεργειακής μετάβασης έως το 2050, οι εκπομπές άνθρακα λόγω χάλυβα πρέπει να μειωθούν κατά 90% από τα σημερινά επίπεδα. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αναληφθεί δράση τώρα για την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα των τομέων σιδήρου και χάλυβα. Το να συνεχίσει η κατάσταση ως έχει, δεν είναι πλέον βιώσιμο», δήλωσε ο Malan Wu, διευθυντής έρευνας της Wood Mackenzie και κύριος συγγραφέας της έκθεσης.
Επενδύσεις για την επίτευξη ουδετερότητας ως προς τον άνθρακα έως το 2050
Η ανάλυση της Wood Mackenzie καταδεικνύει σαφώς την «επανάσταση» που απαιτείται σε κάθε στάδιο της βιομηχανικής αλυσίδας αξίας, από την εξόρυξη σιδηρομεταλλεύματος έως την κατανάλωση σιδηρούχων προϊόντων, η οποία αποτελεί επενδυτική ευκαιρία, καθώς η βιομηχανία έχει ως στόχο τις καθαρά μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050.
Η ανάλυση της Wood Mackenzie δείχνει ότι θα απαιτηθούν 800 έως 900 δισ. δολάρια για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα από τις υπάρχουσες υποδομές παραγωγής χάλυβα με την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, όπως η εγκατάσταση νέων καμίνων άμεσης αναγωγής σιδήρου (DRI) και καμίνων ηλεκτρικού τόξου με βάση το υδρογόνο.
«Οι εταιρείες εξόρυξης θα πρέπει να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στη μείωση των εκπομπών τους, καθώς και να επενδύσουν σε νέα ορυχεία υψηλής ποιότητας με ικανότητα παραγωγής «πράσινων pellet» για την τροφοδοσία εγκαταστάσεων παραγωγής «πράσινου» χάλυβα. Με τη σειρά του, αυτό θα απαιτήσει πέντε φορές την τρέχουσα προσφορά pellet υψηλής ποιότητας για την τροφοδοσία των μονάδων παραγωγής, κάτι που ισοδυναμεί με 750 εκατ. τόνους pellet και μεταφράζεται σε επένδυση 250 έως 300 δισ. δολαρίων.
«Για να επιτευχθούν καθαρά μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050, για το 75% της παραγωγής χάλυβα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα, οι οποίες απαιτούν την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών σε εμπορική κλίμακα, όπως η DRI και η ηλεκτρόλυση τήγματος οξειδίου του σιδήρου, που λειτουργούν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η μετάβαση σε καθαρή ενέργεια θα απαιτήσει επίσης περίπου 2.000GW σε νέες εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ειδικά για τη βιομηχανία του χάλυβα, μέγεθος που ισοδυναμεί με το 65% της τρέχουσας παγκόσμιας παραγωγικής ικανότητας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», δήλωσε ο Wu.
«Θα χρειαστεί επίσης να αναπτυχθεί ένα οικοσύστημα υδρογόνου για τον «πράσινο» χάλυβα, καθώς η εξάλειψη των εκπομπών άνθρακα θα απαιτήσει περίπου 50 εκατομμύρια τόνους «πράσινου» υδρογόνου ετησίως, σε ανταγωνιστικές τιμές, με εμπορική βιωσιμότητα έναντι των συμβατικών μεθόδων παραγωγής χάλυβα που απαιτούν παροχή «πράσινου» υδρογόνου στα $2/kg», πρόσθεσε ο Wu.
Δειτε ακομη
Τα μέτρα αντιστάθμισης άνθρακα και το «πράσινο» επιπλέον κόστος είναι αναπόφευκτα
Η ίδια έκθεση προειδοποιεί ότι αυτά τα μέτρα θα εξακολουθούν να υπολείπονται των στόχων μείωσης των εκπομπών, καθιστώντας αναγκαία μια επιπλέον επένδυση 200-250 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μέτρα αντιστάθμισης άνθρακα, όπως η δέσμευση, η χρήση και η αποθήκευση άνθρακα (Carbon Capture, Utilisation and Storage, CCUS). Μέσω αυτών των τεχνολογιών, η βιομηχανία θα χρειαστεί να δεσμεύσει και να αποθηκεύσει 470 εκατ. τόνους άνθρακα για να επιτύχει το στόχο μηδενικών εκπομπών το 2050.
Η αύξηση κόστους λόγω της χρήσης των «πράσινων» τεχνολογιών είναι επίσης δεδομένη εφόσον οι νέες τεχνολογίες και οι πρώτες ύλες χαμηλών εκπομπών άνθρακα θα αυξήσουν πιθανότατα το κόστος παραγωγής χάλυβα κατά 15 έως 20%. Από αυτό, οι χαλυβουργίες θα πληρώσουν περίπου 100$ ανά τόνο έως το 2050 για να ευθυγραμμιστούν με τον στόχο της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας έως 1,5°C έως το 2050, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Wood Mackenzie.
Ο Wu προσθέτει ότι: «Ενώ οι παραγωγοί χάλυβα θα πρέπει να επωμιστούν τις αυξήσεις των τιμών για τις πρώτες ύλες, το κόστος μείωσης των εκπομπών άνθρακα θα μετακυλιστεί αναπόφευκτα στους τελικούς χρήστες χάλυβα, πράγμα που σημαίνει ότι ο καταναλωτής είναι αυτός που πρέπει να πληρώσει για τα αυξημένα κόστη της χρήση των «πράσινων» τεχνολογιών».
Είναι πιθανή η εμφάνιση περιφερειακών ανισοτήτων
Η βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα θα χρειαστεί επίσης υποστήριξη από την παγκόσμια πολιτική για τον άνθρακα. Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες εθνικές αγορές άνθρακα είναι εκκολαπτόμενες και συγκεντρωμένες σε ώριμες οικονομίες. Καθώς περισσότερο από το 60% της παραγωγής χάλυβα προέρχεται από την Κίνα, το Πεκίνο πρέπει να εφαρμόσει επιθετική τιμολόγηση και φορολόγηση του άνθρακα για να αντιμετωπιστεί το υψηλό αποτύπωμα άνθρακα που έχει ο χάλυβας.
«Θα εμφανιστούν περιφερειακές ανισότητες, καθώς μια παγκόσμια στρατηγική φαντάζει απίθανη. Οι τακτικές και οι στρατηγικές περιορισμού των εκπομπών άνθρακα θα διαφέρουν πολύ, με τις ώριμες οικονομίες -όπως η Ε.Ε, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα- να ξοδεύουν 50% περισσότερα χρήματα προς αυτόν τον σκοπό από ό,τι οι αναδυόμενες οικονομίες. Οι ώριμες οικονομίες θα απελευθερωθούν επίσης πολύ πιο γρήγορα, επιβαρυνόμενες με υψηλότερο κόστος για την απαλλαγή από τον άνθρακα», τονίζει ο Wu.
«Η μετάβαση σε καθαρά μηδενικές εκπομπές άνθρακα απαιτεί συλλογική δράση παγκοσμίως και μια ενοποιημένη προσέγγιση σε όλη την αξιακή αλυσίδα του χάλυβα για τη μετατροπή των κινδύνων σε ευκαιρίες», καταλήγει ο Wu.
Με πληροφορίες από mining.com