Ο χρυσός έχει ιστορικά καλή απόδοση κατά τη διάρκεια περιόδων στασιμοπληθωρισμού οπότε και παρατηρείται ταυτόχρονα υψηλός πληθωρισμός και υψηλή ανεργία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη δεκαετία του 1970, καθώς οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν το στασιμοπληθωρισμό, η τιμή του χρυσού εκτινάχθηκε από 100 δολάρια ανά ουγγιά το 1976 σε περίπου 650 δολάρια ανά ουγγιά το 1980 (με πληθωρισμό κοντά στο 14%).
Στη δεκαετία του 1970, καθώς οι ΗΠΑ αντιμετώπιζαν το στασιμοπληθωρισμό, η τιμή του χρυσού εκτινάχθηκε από 100 δολάρια ανά ουγγιά το 1976 σε περίπου 650 δολάρια ανά ουγγιά το 1980 (με πληθωρισμό κοντά στο 14%). Κατά τη διάρκεια του στασιμοπληθωρισμού, και καθώς οι χρηματοοικονομικές συνθήκες είναι αβέβαιες, οι επενδυτές τείνουν να στρέφονται στο χρυσό. Ο χρυσός αντιμετωπίζεται σαν αντιστάθμισμα κινδύνου έναντι του πληθωρισμού, καθώς η αξία του δε συνδέεται με κανένα νόμισμα ή κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα, ο χρυσός υπεραποδίδει σε σχέση με τις άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων σε περιόδους οικονομικής στασιμότητας και υψηλότερων τιμών. Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει ότι, από τις τέσσερις φάσεις του επιχειρηματικού κύκλου και με στοιχεία από το 1973, ο στασιμοπληθωρισμός είναι η πιο ευνοϊκή συνθήκη για το χρυσό και η χειρότερη για τις μετοχές, οι κάτοχοι των οποίων πιέζονται από την αύξηση του κόστους και τη μείωση των εσόδων. Ο χρυσός είχε απόδοση της τάξης του 32,2% κατά τη διάρκεια του στασιμοπληθωρισμού έναντι 9,6% για τα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου και αρνητική απόδοση 11,6% για τις μετοχές.
Σύμφωνα με το World Gold Council, «Μια ματιά στην οικονομική ιστορία των ΗΠΑ από το 1971 αποκαλύπτει ότι ο στασιμοπληθωρισμός ήταν το πιο συχνό φαινόμενο, με εμφάνιση στα 68 από τα 201 τρίμηνα, καθώς και το πιο διαρκές, αφού διήρκεσε δύο φορές οκτώ συνεχόμενα τρίμηνα».
Βάσει εκτιμήσεων από εταιρείες χρηματοοικονομικών συμβούλων, βρισκόμαστε σε ένα στασιμοπληθωριστικό οικονομικό περιβάλλον το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα χρέους, διαφαινόμενα ελλείμματα και πληθωρισμό που βασίζεται στην προσφορά. Επιπλέον, πιθανή αύξηση των επιτοκίων μπορεί να μην είναι αποτελεσματική για τον έλεγχο του πληθωρισμού, θα μπορούσε να επιδεινώσει περαιτέρω τα προβλήματα χρέους και να αυξήσει τον κίνδυνο ύφεσης.
Στο υπάρχον οικονομικό πλαίσιο, ο χρυσός μπορεί να είναι μια ελκυστική επένδυση. Συγχρόνως, ακόμη και στην περίπτωση όπου θα υπάρξει στροφή από τη νομισματική σύσφιξη στη χαλάρωση λόγω κακών οικονομικών επιδόσεων ή ύφεσης, μπορεί να οδηγηθούμε σε ασθενέστερο δολάριο, συνθήκη η οποία επίσης θα ωφελούσε το χρυσό και τα άλλα πολύτιμα μέταλλα.
Με πληροφορίες από advisorperspectives.com
